Jaren werkten we eraan, Joost en ik. Urenlang spraken we over zijn leven, want er moest een boek komen, vonden wij. De wereld moest weten wat hij had meegemaakt. In het kort: toen Joost achttien was, maakte zijn vader een onbegrijpelijke keuze. Het had een verwoestend effect.
Hoe blijft een jongen overeind, als hij op de moeilijkste momenten niet op zijn ouders kan rekenen? Nou, niet dus. Joost ging onderuit, en hard ook. Zo hard, dat hij uiteindelijk waan en werkelijkheid niet eens meer kon onderscheiden. Pas na tientallen jaren kwam er rust in zijn hoofd. Ik vond dat mooi. En knap. Want gelukkig zijn is geen kunst als alles meezit.
We fantaseerden weleens over een gesprek bij Matthijs aan tafel. Wij, met ons boek bij DWDD, en Nico die een gedichtje over ons maakte. Maar dat komt er waarschijnlijk niet van. Mensen vinden memoires niet interessant, zeggen de uitgevers. Tenminste, niet als je geen BN-er bent. Maak er een roman van; verzin er wat bij om het spannender te maken, adviseerden ze.
Dat doen we toch maar niet. Het leven is nou eenmaal geen roman. Wat telt, is wat je écht doet als het moeilijk wordt. Niet wat je had kunnen doen. We hebben onze droom over de wereld van Matthijs dus maar opgegeven. Die van Joost is spannend genoeg. 
Fragiel is te koop voor € 15,-. Stuur een mail als je interesse hebt.